Izvodom funkcije nazyvaje se granica
.
jest někoje pravdivo čislo i se rěče izměna argumenta, a izraz rěče se izměna funkcije. Itak, izvod funkcije jest granica odnošenja medžu izměnoj funkcije i izměnoj jej argumenta, abo, inymi slovami, ocěnka izměny funkcije.

Osnovne vědomosti

Izvod funkcije   obyčno se označaje kako  . To označenje byše vvedeno od Josepha Louisa Lagrange'a. Ako funkcija prěměnnoj   jest označena literoju  , to jej izvod može se označati jako   abo jako  . Poslědno označenje byše vvedeno od Gottfrieda Wilhelma Leibniza, iže dolgo se učil infinitezimalnomu čisljenju.
Izvod jest mnogo udobny instrument v razsmotrjenju funkcije: jego znak dozvalja dověděti se, raste funkcija ili padaje, i s kojej bystrostu. Točněje:

  • ako izvod jest polžen, togda funkcija raste;
  • ako izvod jest odrečen, togda funkcija padaje;
  • ako v točkě   izvod imaje absolutnu cěnnost, večšu, čem v točkě  , togda v okolině točky   funkcija izměnjaje se bystrěje, čem v okolině točky  .

Izvod funkcije v oprěděljenoj točkě jest naklon prěmoj, koja se dotyče k grafiku v toj točke. Ta prěma može takože prěsěkti grafik u inoj točkě.
Ako v někojej točke izvod jest raven nulě, to taka točka rěče se stacionarna abo kritična. Prěma, koja se dotyče k grafiku funkcije v kritičnoj točke, jest ravnoběžna k osi abscys.
Da by jestvoval izvod funkcije v oprěděljenoj točke, funkcija imaje byti bezprěrvyna v toj točke, ale ne vsegda, ako funkcija jest bezprěryvna v oprěděljenoj točke, to ona imaje izvod v toj točke.

Izvod postojannoj funkcije

Ako imajemo postojannu funkciju  , to jej izvod jest:
 .[1]
To možno takože polučiti inym sposobom: funkcija imaje jednaku cennost na vsej pravdivoj množině, slědovateljno izvod ne može byti ni polžnym, ni odrečnym, tomu on imaje byti raven nulě.

Izvod totožnoj funkcije

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 .

Izvod močnosti

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 
Vynesimo iz zatvorok množitelj  :
 
Pomnožimo i razdělimo imenovatelj na  :
 .

Izvod proizvoda funkcije na postojannu

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 .

Izvod sumy funkcij

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 .
To pravilo možno razširiti do trěh i bolje funkcij.
Analogično se nahodi izvod raznice. Kromě togo, ako imajemo linearnu funkciju  , jej izvod jest
 ,
i ravni se naklonu prěmoj, koja jest grafikom toj funkcije. Možemo rěkti, že ako majemo prěmu, to jedina prěma, koja se dotyče k toj prěmoj, jest ta sama prěma.

Izvod proizvoda funkcij

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 
Odojmimo i dobavimo izraz   do ujmajemogo čislitelja:
 .
To pravilo možno obobčiti: aby nadjti izvod proizvoda ktoroj-libo kolikosti funkcij, izvod každoj funkcije se množi na vse ostatne funkcije, a potom vse izvody se dobavjajut.
Iz togo slěduje, že izvod funkcije   jest  . To jest pravda navet togda, kogda pokazatelj   ne jest naturalny.

Izvod količnika funkcij

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 .

Izvod logaritma

Ako imajemo funkciju  , to jej izvod jest:
 
Pomnožimo čislitelj i znamenatelj na  :
 .
To pravilo možno obobčiti, ako zaměsto prirodnoj osnovy koristiti ktorukoli osnovu  . Togda izvod funkciji   bude  .

Izvod složenoj funkciji

Ako imajemo funkciju  , togda možno dokazati, že jej izvod jest  .
To pravilo rěče se pravilo lanca i jego možno obobčiti dla trěh i veče funkcij.

Izvod trigonometričnyh funkcij

Izvod sinusa

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 .

Izvod kosinusa

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 .

Izvod tangensa

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 .

Izvod kotangensa

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 .

Izvod sekansa

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 .

Izvod kosekansa

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 .

Izvod obratnoj funkcije

Ako imajemo funkciju  , togda obratna funkcija jest  , abo  . Věmo, že
 . Kromě togo,
 .
Slědovateljno,
 
 
 .

Izvod pokazateljnoj funkcije

Ako imajemo funkciju  , togda obratna funkcija jest  , a izvod jest:
 .
Osoblivo, izvod funkciji   jest  .

Izvod obratnyh trigonometričnyh funkcij

Izvod arksinusa

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 .

Izvod arkkosinusa

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 .

Izvod arktangensa

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 .

Izvod arkkotangensa

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 .

Izvod arksekansa

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 .

Izvod arkkosekansa

Ako imajemo funkciju  , togda jej izvod jest:
 

Izvody vysšego reda

Red izvoda jest kolikost priměnjenij toj operaciji. Izvod prvogo izvod jest vtory izvod, izvod vtorogo izvoda jest tretji izvod i t. d.
Vtory izvod funkcije   označaje se kako  , tretji kako  . Izvod reda   označaje se kako  . Drugy izvod da vědomosti odnosno vypuklosti funkcije. Ako  , togda funkcija   v točkě   jest vypukla, a ako  , togda funkcija   v točkě   jest vgnuta.
Ako  , togda točka   rěče se točka prigyba.

Izvody funkcij s několikymi prěměnnymi

Ako funkcija imaje bolje, čem jednu prěměnnu, togda možno nadjti jej izvod odnosno ktoroj-nebud, koristeči jednake pravila. Napisanja   i   označaut izvod funkcije   odnosno prěměnnoj  , a napisanja   i   označajut jej izvod odnosno prěměnnoj  .
Izvod funkcije odnosno kojej-nebud prěměnnoj, iže se ne pojavja v njej, jest raven nulě.

Primětky

  1. To ne jest neoprěděljenost, bo čislitelj jest raven nulě, a ne bliži se k nulě.