Izvodom funkcije nazyvaje se granica
.
jest někoje pravdivo čislo i se rěče izměna argumenta, a izraz rěče se izměna funkcije. Itak, izvod funkcije jest granica odnošenja medžu izměnoj funkcije i izměnoj jej argumenta, abo, inymi slovami, ocěnka izměny funkcije.
Osnovne vědomosti
Izvod funkcije obyčno se označaje kako . To označenje byše vvedeno od Josepha Louisa Lagrange'a. Ako funkcija prěměnnoj jest označena literoju , to jej izvod može se označati jako abo jako . Poslědno označenje byše vvedeno od Gottfrieda Wilhelma Leibniza, iže dolgo se učil infinitezimalnomu čisljenju.
Izvod jest mnogo udobny instrument v razsmotrjenju funkcije: jego znak dozvalja dověděti se, raste funkcija ili padaje, i s kojej bystrostu. Točněje:
- ako izvod jest polžen, togda funkcija raste;
- ako izvod jest odrečen, togda funkcija padaje;
- ako v točkě izvod imaje absolutnu cěnnost, večšu, čem v točkě , togda v okolině točky funkcija izměnjaje se bystrěje, čem v okolině točky .
Izvod funkcije v oprěděljenoj točkě jest naklon prěmoj, koja se dotyče k grafiku v toj točke. Ta prěma može takože prěsěkti grafik u inoj točkě.
Ako v někojej točke izvod jest raven nulě, to taka točka rěče se stacionarna abo kritična. Prěma, koja se dotyče k grafiku funkcije v kritičnoj točke, jest ravnoběžna k osi abscys.
Da by jestvoval izvod funkcije v oprěděljenoj točke, funkcija imaje byti bezprěrvyna v toj točke, ale ne vsegda, ako funkcija jest bezprěryvna v oprěděljenoj točke, to ona imaje izvod v toj točke.
Izvod postojannoj funkcije
Ako imajemo postojannu funkciju , to jej izvod jest:
.[1]
To možno takože polučiti inym sposobom: funkcija imaje jednaku cennost na vsej pravdivoj množině, slědovateljno izvod ne može byti ni polžnym, ni odrečnym, tomu on imaje byti raven nulě.
Izvod totožnoj funkcije
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
.
Izvod močnosti
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
Vynesimo iz zatvorok množitelj :
Pomnožimo i razdělimo imenovatelj na :
.
Izvod proizvoda funkcije na postojannu
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
.
Izvod sumy funkcij
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
.
To pravilo možno razširiti do trěh i bolje funkcij.
Analogično se nahodi izvod raznice. Kromě togo, ako imajemo linearnu funkciju , jej izvod jest
,
i ravni se naklonu prěmoj, koja jest grafikom toj funkcije. Možemo rěkti, že ako majemo prěmu, to jedina prěma, koja se dotyče k toj prěmoj, jest ta sama prěma.
Izvod proizvoda funkcij
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
Odojmimo i dobavimo izraz do ujmajemogo čislitelja:
.
To pravilo možno obobčiti: aby nadjti izvod proizvoda ktoroj-libo kolikosti funkcij, izvod každoj funkcije se množi na vse ostatne funkcije, a potom vse izvody se dobavjajut.
Iz togo slěduje, že izvod funkcije jest . To jest pravda navet togda, kogda pokazatelj ne jest naturalny.
Izvod količnika funkcij
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
.
Izvod logaritma
Ako imajemo funkciju , to jej izvod jest:
Pomnožimo čislitelj i znamenatelj na :
.
To pravilo možno obobčiti, ako zaměsto prirodnoj osnovy koristiti ktorukoli osnovu . Togda izvod funkciji bude .
Izvod složenoj funkciji
Ako imajemo funkciju , togda možno dokazati, že jej izvod jest .
To pravilo rěče se pravilo lanca i jego možno obobčiti dla trěh i veče funkcij.
Izvod trigonometričnyh funkcij
Izvod sinusa
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
.
Izvod kosinusa
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
.
Izvod tangensa
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
.
Izvod kotangensa
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
.
Izvod sekansa
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
.
Izvod kosekansa
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
.
Izvod obratnoj funkcije
Ako imajemo funkciju , togda obratna funkcija jest , abo . Věmo, že
. Kromě togo,
.
Slědovateljno,
.
Izvod pokazateljnoj funkcije
Ako imajemo funkciju , togda obratna funkcija jest , a izvod jest:
.
Osoblivo, izvod funkciji jest .
Izvod obratnyh trigonometričnyh funkcij
Izvod arksinusa
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
.
Izvod arkkosinusa
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
.
Izvod arktangensa
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
.
Izvod arkkotangensa
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
.
Izvod arksekansa
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
.
Izvod arkkosekansa
Ako imajemo funkciju , togda jej izvod jest:
Izvody vysšego reda
Red izvoda jest kolikost priměnjenij toj operaciji. Izvod prvogo izvod jest vtory izvod, izvod vtorogo izvoda jest tretji izvod i t. d.
Vtory izvod funkcije označaje se kako , tretji kako . Izvod reda označaje se kako .
Drugy izvod da vědomosti odnosno vypuklosti funkcije. Ako , togda funkcija v točkě jest vypukla, a ako , togda funkcija v točkě jest vgnuta.
Ako , togda točka rěče se točka prigyba.
Izvody funkcij s několikymi prěměnnymi
Ako funkcija imaje bolje, čem jednu prěměnnu, togda možno nadjti jej izvod odnosno ktoroj-nebud, koristeči jednake pravila. Napisanja i označaut izvod funkcije odnosno prěměnnoj , a napisanja i označajut jej izvod odnosno prěměnnoj .
Izvod funkcije odnosno kojej-nebud prěměnnoj, iže se ne pojavja v njej, jest raven nulě.
Primětky
- ↑ To ne jest neoprěděljenost, bo čislitelj jest raven nulě, a ne bliži se k nulě.